- çürük
- sif.1. Çürüyüb xarab olmuş; çürümüş. Çürük taxta. Çürük meyvə. – <Balaş:> Artıq bu həqiqətdir ki, qadınsız cəmiyyət çürük bir ağac kimidir. C. C.. <Sona:> Öz məhəbbətinə dönük çıxan . . adamı çürük diş kimi kökündən qoparıb ataram. B. Bayramov.2. məc. Sağlam bir təmələ, dəlilə əsaslanmayan; etibarsız. Çürük nəzəriyyə. Çürük fikirlər. – Əsrlərdən bəri avam xalqın iliyinə qədər yerləşmiş çürük əqidələr dəxi puç olub getdi. Ü. H.. // məc. Köhnəlmiş, zəmanəyə uyğun olmayan, vaxtı keçmiş. Çürük adətlər. // məc. Boş, mənasız, lüzumsuz. <Səlim:> Sizin kimi ziyalı bir adam bu kimi çürük və mənasız şeylərlə məşğul olarsa, o zaman avam və fanatik müsəlmanları nə haqla qınaya bilərik? S. H..◊ Çürüyünü çıxar(t)maq – bir şeyi həddindən artıq təkrarlayaraq bıqdırmaq. <Bibixanım Fərruxa:> O qədər çürüyünü çıxardırsan ki, sonra day yerini almaz. B. Bayramov.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.